Przewodniki inne niż zwykle

poniedziałek, 15 stycznia 2018

„Początek” Dan Brown – przewodnik ilustrowany



Wstęp






Opactwo Matki Bożej w Montserrat – męski klasztor benedyktyński, położony w masywie górskim Montserrat w Katalonii, 40 km na północny zachód od Barcelony, znany z kultu figury Matki Boskiej, tzw. "Czarnulki" (La Moreneta). Usytuowany jest na zlepieńcowych formacjach skalnych, w trzech czwartych drogi na szczyt, ok. 1000 m n.p.m.

Wnętrze Bazyliki

Drugi, po Santiago de Compostela ośrodek pielgrzymek w Hiszpanii i ośrodek nacjonalizmu katalońskiego. Malownicza góra, na której znajduje się klasztor jest najwyżej położonym miejscem na równinie katalońskiej i z tego powodu była odwiedzana przez ludzi chcących zobaczyć z jej szczytu wschód słońca. Ze szczytu widać całą Katalonię.

Rozdział 1

Rzeźba Czarnej Wdowy zwanej „Maman”.
Źródło>>

Muzeum Guggenheima w Bilbao  – hiszpańskie muzeum sztuki współczesnej. W budynku zaprojektowanym przez Franka O. Gehry'ego. Przestrzeń ekspozycyjna muzeum obejmuje ok. 11 000 m². W swoich zbiorach posiada ono m.in. prace Eduardo Chillidy, Andy Warhola, Willema de Kooning i Roberta Rauschenberga. Idea stworzenia muzeum powstała w lutym 1991 roku, kiedy to rząd Kraju Basków skontaktował się z Fundacją Solomona R. Guggenheima, proponując współpracę nad stworzeniem muzeum, które byłoby częścią sieci Fundacji. Prace nad stworzeniem budynku, rozpoczęły się w 1994 roku. Stworzenie muzeum miało być w zamierzeniu władz jednym ze sposobów wyciągnięcia Bilbao z kryzysu, w jaki miasto popadało od śmierci Franco w 1975 – po upadku miejscowego przemysłu miasto borykało się m.in. ze znacznym poziomem bezrobocia. Muzeum otwarto 19 października 1997 roku. Wydarzenie to rzeczywiście wywarło wpływ na miasto – w ciągu dwóch pierwszych lat istnienia muzeum, odwiedziło je ponad 2,6 mln. osób, z czego 80% specjalnie przyjechało do miasta lub przedłużyło swój pobyt w nim w tym celu; ponadto muzeum stworzyło wtedy ok. 9000 nowych miejsc pracy. Budynek Gehry'ego ma powierzchnię 24 000 m². Zbudowany jest m.in. z blachy tytanowej i szkła. Ma dynamiczną formę, składa się z powyginanych elementów, falistych linii i płynnych form. Do zaprojektowania tego typy konstrukcji posłużono się programem komputerowym CATIA, używanym w przemyśle lotniczym. Na budynek składa się m.in. atrium, wokół którego rozmieszczone są trzy piętra wystawowe.

Sala koncertowa Disneya w Los Angeles


Luwr w Paryżu (Francja)

Rozdział 2


Katedra Najświętszej Marii Panny w Sewilli – gotycka katedra, powstała w Sewilli  w miejscu meczetu zbudowanego przez muzułmańską dynastię Almohadów. Katedra jest największym i jednym z najwspanialszych kościołów gotyckich na świecie.



Rozdział 5





Metalowa rzeźba wierzby płaczącej z nazwiskami ofiar na każdym liściu.

Rozdział 8
Spirala Richarda Serry „Materia czasu” w Muzeum Guggenheima w Bilbao.

Rozdział 10



Katedra Almudena  to jedyna katedra w Madrycie. Jej budowę planowano od XVI w., ale rozpoczęto dopiero w XIX w. (wtedy jednym z inicjatorów budowy była sama królowa Maria de las Mercedes Orleańska) i ukończono dopiero w 1993 r. Katedra została zbudowana w stylu neoklasycznym, głównie ze względu na sąsiadujący z nią Pałac Królewski. Główne wejście do katedry znajduje się od strony Pałacu. Wnętrze katedry jest urządzone w stylu neogotyckim zaś krypta w stylu neoromańskim. Powstałe w 2004 roku witraże i malowidła w absydzie autorstwa Kiko Argüello są utrzymane w stylu neobizantyńskim. Katedra została poświęcona przez papieża Jana Pawła II 15 czerwca 1993. Jego pomnik znajduje się na terenie katedry, przy Calle de Bailen. 22 maja 2004 w katedrze tej brali ślub Filip VI Burbon, książę Asturii i Letizia Ortiz Rocasolano.



„Victor” - "Zwycięzca". Znak jest symbolem pochodzącym z starożytnego Cesarstwa Rzymskiego.  Zawiera każdą z liter słowa victor. Po edykcie mediolańskim w roku 313 n.e. symbol pojawił się na monetach, flagach i ostatecznie stał się częścią tarcz rzymskich legionistów. Według legendy, w noc poprzedzającą bitwę pod Ponte Milvio, ze słowami „w tym znaku, zwyciężysz” ukazał się we śnie cesarzowi Konstantynowi Wielkiemu. Następnego dnia cesarz zastąpił orła cesarskiego tym znakiem i wygrał bitwę. Z biegiem czasu stopniowo, w różnych postaciach, dołączano korony rzymskie.  Od XIV wieku został przyjęty jako godło lekarzy przez niektóre hiszpańskie uniwersytety, takie jak Uniwersytet w Salamance. Ostatecznie został wybrany w Paradzie Zwycięstwa (18 lipca 1939 r.), a następnie w całej dyktaturze Franco, jako symbol generała Franco.



Rozdział 12


„Koń, fajka i czerwony kwiat” - obraz Joan Miro w  Philadelphia Museum of Art.


Rozdział 17



https://www.youtube.com/watch?v=Gc4tVgc1-tY



Rozdział 22

Pałac Królewski w Madrycie -  zbudowany w XVIII wieku przez Filipa V Burbona. Zaprojektowany w stylu baroku przez włoskiego architekta Filippo Juvarę, który jednak umarł przed rozpoczęciem prac budowlanych. Wnętrza i otoczenie utrzymane w stylu rokoko i klasycystycznym. Jest oficjalną rezydencją króla Hiszpanii, chociaż ani król Jan Karol I, ani jego rodzina nie mieszkała w pałacu, lecz w mniejszym Palacio de la Zarzuela na przedmieściach Madrytu. Pałac ma 2800 pomieszczeń, część z nich jest udostępniona dla turystów. Nowa siedziba, życzeniem monarchów, miała być monumentalną budowlą wzorowaną na paryskim Luwrze. Pierwotny projekt Juvary okazał się zdaniem władców zbyt kosztowny. Juvara zmarł w 1736 r., nie mógł zatem przeprojektować siedziby.
Klatka schodowa pałacu.
Zgodnie z życzeniem Juvary, prace nad zadaniem powierzono Sacchettiemu, który znacznie zredukował rozmiary budowli i jej koszty starając się jednocześnie zachować koncepcję Juvary. Od nowa zaprojektował elewację ogrodową, powiększył tarasy i zmienił wewnętrzną klatkę schodową. Konstrukcję kontynuowano w latach 1738-1755, a w 1764 po raz pierwszy w pałacu zamieszkał król Karol III Hiszpański.



Rozdział 31

Budapeszt – Węgry 


Most Łańcuchowy (Most Széchenyiego ) w Budapeszcie zbudowany w latach 1839-1849, według projektu angielskiego inżyniera Williama Tierney'a Clarka. Budowy mostu podjął się szkocki inżynier Adam Clark, którego nazwiskiem nazwano plac między mostem a tunelem pod zamkiem królewskim po stronie Budy. Nazwa  pochodzi od nazwiska polityka węgierskiego, Istvána Széchenyiego, od którego pochodzi idea wybudowania tego mostu. Do jego budowy przyczynił się również baron György Sina, który ją sfinansował. Most stanowił pierwsze stałe połączenie leżących po przeciwnych stronach DunajuBudy i Pesztu. Był jednocześnie pierwszym mostem kamiennym na odcinku Dunaju w granicach ówczesnych Węgier. Prace przy budowie mostu rozpoczęto w 1839, a oddano do użytku 20 listopada 1849 roku. Lwy, które czuwają po obydwu krańcach mostu, wykonał artysta rzeźbiarz János Marschalkó.

Pałac Greshama w Budapeszcie.


Wnętrze Bazyliki.



Jedna z wewnętrznych bram zamku.



Rozdział 32



Most La Salve w Bilbao.


Rozdział 44




Pomnik Afonsa XII w Parku Del Retiro.

Rozdział 47


Rozdział 48



Piotr III. Obecny papież Kościoła palmariańskiego.

Rozdział 49


Park Güell - został zaprojektowany przez Antonio Gaudíego na życzenie Eusebio Güella, który – zauroczony angielskimi „miastami-ogrodami” – przedsięwzięcie sfinansował. Projekt w założeniu miał być osiedlem dla bogatej burżuazji, obejmującym 60 działek na powierzchni ok. 20 ha w pobliżu tzw. Łysej Góry. Prace trwały w latach 1900-1914. Niestety, projektu tego Gaudi nigdy nie ukończył. 
 

W tamtych czasach bogaci ludzie nie byli zainteresowani mieszkaniem na obrzeżach Barcelony. Powstało jedynie pięć budynków: dwa pawilony po dwóch stronach głównego wejścia oraz trzy inne w samym parku. W jednym z nich od roku 1906 mieszkał sam Gaudi.
 

W 1922 roku władze Barcelony wykupiły teren i przekształciły go w park miejski. Park jest otoczony murem, zbudowanym z kamieni o nieregularnym kształcie. Znajduje się w nim siedem bram. Nad główną bramą znajdują się dwa medaliony ze słowami „Park” i „Güell”, ułożonymi za pomocą mozaiki trencadis – kawałków potłuczonych, ceramicznych płytek. Park składa się z wielu fragmentów zieleni, pociętych systemami krętych ścieżek, mostków i ciągami schodów.


Park Guell - ławka przypominająca grzbiet smoka.



Sagrada Familia – zbliżenie.

Casa Mila - dom Mili. Budynek powstał w latach 1906-1910. Znajduje się na rogu ulic Passeig de Grácia i Provença, w środkowej części miasta. Zaprojektował go i wykonał Antoni Gaudí dla przedsiębiorcy Pere Mili i jego żony. Jest to ostatni projekt „świecki” tego architekta. Casa Mila, jak pragnął sam Gaudi, miała być odpowiedzią na brak interesujących budynków w mieście. 

Budynek bardziej przypomina wzburzone morze albo skalny blok, dlatego mieszkańcy przezwali go La Pedrera, co znaczy Kamieniołom. Mimo, iż konstrukcja wygląda ciężko i monumentalnie, jest wzniesiona z cienkich wapiennych płyt. Balkony zdobią kute z żelaza balustrady przybierające kształt dzikich chaszczy. Ozdobą fasady głównej są również specjalnie rozmieszczone ptaki, które mają sprawiać wrażenie szykujących się do odlotu. 


W środku budowli widać dbałość Gaudiego o szczegóły; każdy sufit posiada własną formę gipsową. Godne uwagi są też liczne mozaiki i stolarka.

Rozdział 52
 



Rozdział 53


La Casita del Principe.
 Dom księcia (Casita del Príncipe) to XVIII-wieczny budynek położony w El Escorial w Hiszpanii. Wiejska rezydencja królewska. Budynek został zaprojektowany przez neoklasycznego architekta Juana de Villanueva jako prywatna rezydencja spadkobiercy hiszpańskiego tronu Karola, księcia Asturii. Został zbudowany w 1770 roku. Słowo „casita” jest zdrobnieniem hiszpańskiego słowa oznaczającego "dom".

Rozdział 60



Dach Casa Mila. Widoczne głowice na  wylotach kominów wentylacyjnych zainspirowały Georga Lukasa do stworzenie hełmów żołnierzy w Gwiezdnych Wojnach. Podobne elementy można znaleźć również na fasadach Sagrady Familii. 


Rozdział 65
 

Sagrada Familia Fasada Narodzenia Pańskiego.


Sagrada Familia Fasada Męki Pańskiej.

Rozdział 67

Zbrojownia na parterze pałacu królewskiego w Madrycie.

Rozdział 69




Drzwi Sagrada Familia.





Kwadrat magiczny w Sagrada Familia. Liczba 33, która jest sumą liczb w kolumnach, wierszach i przekątnych, odnosi się prawdopodobnie do wieku Chrystusa. Powtarzające się cyfry nie są jednak do końca zgodne z definicją kwadratu magicznego.
Kwadrat magiczny – tablica składająca się z n wierszy i n kolumn, w którą wpisano nie powtarzające się dodatnie liczby naturalne w ten sposób, że suma liczb w każdym wierszu, w każdej kolumnie i w każdej przekątnej jest taka sama. Kwadraty magiczne nie mają żadnego zastosowania naukowego, ich układanie jest rodzajem rozrywki matematycznej, może być ich nieskończenie wiele.


„Jezus ze spadochronem”
 

Kręte schody w Sagrada Familia.

Rozdział 70



Grób Gaudiego. Widoczny symbol u stóp Matki Boskiej.


Widok na Escorial obraz Michela-Ange Houasse
El Escorial – jeden z największych zespołów pałacowo-klasztornych na świecie. Olbrzymi kompleks obejmuje klasztor, bazylikę, pałac królewski, muzeum, bibliotekę oraz komnaty grobowe królów.


Krypty królewskie.
 

Biblioteka.
 


Rozdział 80

https://www.youtube.com/watch?v=1jcd38_widA

Avinguda Diagonal - jedna z najszerszych i najważniejszych ulic w Barcelonie. Przecina miasto na dwie części, po przekątnej z zachodu na wschód.
 
Placa de Pius XII. Źródło - Goggle Earth. W głębi widoczny Palau Reial de Pedralbes a za nim Barcelona Supercomputing.  




 Pałac Królewski Pedralbes - była rezydencja hiszpańskiej rodziny królewskiej w latach 1919 do 1931 r. Obecnie mieści się tam muzeum ceramiczne i muzeum projektowania wnętrz.




Rozdział 81
 


Dolina Poległych w Hiszpanii
 


Krypta w dolinie.